Taurus H3 – Limes H1

Lief dagboek,

Afgelopen zaterdag was een dag vol met emoties, als het ware in een rollercoaster werd ik heen en weer geslingerd. Irritatie, trots, teleurstelling en verwarring wisselden elkaar telkens af.
En zo begon het: opgewekt werd ik s’ochtends wakker, deze dag zou een hele leuke kunnen worden. Zelf moesten wij onze eerste echte wedstrijd als dames 5 spelen en daarna zou ik gaan tellen bij mijn poepie. Niet dat ik tellen zo leuk vind, maar kijken naar Ro doe ik met veel plezier! En af en toe kijken naar lekkertjes uit zijn team of dat van zijn tegenstander mag ook wel  Roger hoeft dit natuurlijk niet te weten, maar jou durf ik het wel te zeggen.

Bij onze eigen wedstrijd overheersten vooral de gevoelens trots en irritatie. Trots omdat wij als nieuw team echt heel veel lol hadden en dit er ook zo uit zag. Als irritatie omdat de tegenstander bestond uit een groep “kort pittig kapsel” vrouwen waarvan het grootste gedeelte al kleinkinderen heeft. De oma’s hadden veel commentaar op de scheids, af en toe zeer terecht, maar dat deden ze ook als ze 10 punten voor stonden. Jaja 10 punten voor, we hebben met 4-0 verloren, maar wel veel plezier gehad.

Daarna was dan het hoogtepunt van de dag, de eerste echte wedstrijd van Roger. Hij straalt altijd weinig enthousiasme uit, maar ik weet dat dat maar schijn is, stiekem van binnen is hij heel fanatiek en droomt hij van de eredivisie. Ik denk niet dat hij het haalt, ook dit durf ik hem niet te zeggen, het is zo’n gevoelige jongen. Ik ging zitten achter mijn tafel, ik had Ro nog niet gezien in het veld. Na even gekeken te hebben zag ik hem dan staan. Een brok mannelijkheid waar je’ u’ tegen zegt, brede schouders, mannelijke armen, een af en toe arrogante blik, en dan die kuiten, waaaaaaah die kuiten zijn zo ongelofelijk sexy. Direct krijg ik een warm gevoel van binnen, vanavond hebben we weer afgesproken, we gaan een avondje samen doen. Ik hoop zo dat hij iets romantisch gepland heeft, kaarsjes, muziek, misschien dat hij wel gaat koken. Maar om terug op de wedstrijd te komen. Deze wedstrijd had voor mij ook weer trots en irritatie, maar toch ook teleurstelling. Verwarring ook, maar daar kom ik later op.
Irritatie was er vooral vanwege de tweede scheidsrechter, vanuit mijn positie kon ik in de eerste set telkens net de rugnummers niet zien van de spelers die gewisseld werden, er stonden telkens wisselspelers van Limes voor. Heel fijn dat de scheids mij telkens even hielp om de nummers op de schrijven, ik zag het namelijk echt niet. De sets daarna stonden er gelukkig geen spelers meer in de weg, die memo leek niet bij de tweede scheidsrechter bezorgd te zijn. Elke keer kwam hij weer om de nummers te checken. En elke keer kon ik vertellen dat dit al het geval was voordat hij het gevraagd had. De scheids was echter een doorzetter, hij zette dit door tot aan het einde van de wedstrijd.

Trots en teleurstelling waren er met name voor Roger. Af en toe zaten er hele mooie punten tussen. Zijn blok is goed en hij kan ook heel hard slaan. En elke keer als hij een punt maakt viert hij dit als een machoman die FIFA heeft gewonnen, echt te aantrekkelijk. Teleurstelling was er iedere keer als Ro op de achterlijn stond en alweer fout serveerde. Bij de vijfde keer zag ik dat hij er echt van baalde, beter troost ik hem vanavond maar even.

Verwarring was de meest verrassende emotie van de dag. Roger’s team volleybalde best wel prima, af en toe was het leuk om naar te kijken en af en toe dwaalde ik af naar mijn plannen van de avond. De meeste spelers maakten weinig indruk op mij, maar een van de spelers deed mij wel wat. Niet omdat hij volleyballend zoveel indruk maakte, maar iets maakte mij nieuwsgierig. Net als bij Ro kreeg ik een bijzonder gevoel van binnen. Zijn blik leek dwars door mij heen te gaan, mijn verlangen op te borrelen, mijn innerste gevoelens zo te kunnen lezen. Na zijn blik keek ik verder, een lekkere lange sexy gast waar veel dames graag naast zouden lopen, ik misschien ook wel. Zijn naam weet ik helaas niet. Ik hoorde wel een paar keer ‘sis’, ‘sissur’, ‘scissor’ en ‘mister scissors’. De volgende keer kom ik gewoon weer, maar dan om te kijken. Wie weet kom ik er achter hoe hij heet, oh ja en ik kan dan natuurlijk weer Roger aanmoedigen.

De avond was prima, ik heb Roger gesteund met zijn opslagen. Maar mijn gedachten waren er niet helemaal. Misschien dat het morgen weer goed is, Slaap lekker dagboek.

Liefs Dominique

Taurus HS 3 – VC limes HS 1
3 – 1 (20-25) (25-18) (25-23) (25-14)